วันเกิดปีนี้คิดว่าเด็ก ๆ คงจะไม่มีอะไรให้เรา เพราะไม่มีใครยอมพูดถึงกันเลย เราก็บ่นกับพ่อเด็กว่า เด็ก ๆ ไม่มีใครคิดถึงวันเกิดแม่สักคน
แต่พอถึงวันเกิด อาหารมื้อเย็น เป็นฝีมือของสาวน้อย ๒ คนที่บ้านช่วยกันทำ เรางี้เป็นปลื้มไปเลย
กับข้าวมื้อนี้ก็อร่อยพิเศษด้วยฝีมือของสาวคนโตกับคนรองช่วยกันทำ และพ่อเด็กก็ซื้อซาซิมิมาเพิ่มในเมนู
ห่อนี้ได้จากพี่เล็ก ก็ตื่นเต้นตกใจว่าอะไรเอ่ย? พอแกะออกมา ถูกใจมาก ๆ ในห่อนั้นมีเม้าส์ระบบเลเซอร์ และแผ่นรองเม้าส์รูปหน้าเจ้ามิกังน้อย อิๆ….
และที่ได้รับอีกต่อมาคือ จากสาวน้อยคนรอง เป็นน้ำมันทำความสะอาดหน้า ถูกใจมากเพราะที่ใช้อยู่ของ DHC กำลังจะหมดพอดี ส่วนพ่อเด็กซื้อดอกไม้มา ๑ กำให้เรา อิ ๆ …
วันเกิดปีนี้ก็ผ่านไป อายุอานามก็มากขึ้นมาอีก เห็นหน้าตัวเองแล้วก็เซ็ง เพราะสังขารแก่ขึ้นมาจริง ๆ เลย เฮ้อ…เซ็ง…
